Zi sûret kim kamu hüsn ü bahâdur
Ayagı tozına cân kem-bahâdur
Kazâdur ol kemân-keş gamzeñ ohı
Bir atışına döymez yüz bahâdur
Hayâlüñ-çün gözüm deryâya düşdi
Ne gavvas ol ki bula bî-belâ dür
Firâkuñ câna itdügi belâyı
Ne efi zehri ider ne belâdûr
Dem-i Îsî-durur zülfüñ hevâsı
Ana kim müşg dir-ise hatâdur
Vefâ-y-ıçun cefâya sabr iderem
Belâya sabr iden ehl-i velâdur
Göñül aldı gözüñ cân dahı isder
Uş aña dahı Bismi’llah salâdur
Safâdur göñlüñ ü Kabe işigüñ
Yañaguñ kıble-i ehl-i safâdur
Ayaguñ tozı ger ele girürse
Gözine Ahmedînüñ tûtiyâdur