Onulmaz ağrı şan olsun sana!
Gri gözlü kral dün öldü bir anda.
Sıkıntılı ve alaca bir sonbahar akşamıydı.
Kocam eve dönünce metanetle mırıldandı.
“Biliyor musun avdan ölüsüyle dönmüşler,
Cesedini yaşlı meşenin dibinde bulmuşlar.
Ne kadar da gençti, yazık kraliçeye
Ağarmış bütün saçları bir gecede.”
Ocağın üzerinden piposunu buldu
Ve gece işlerine koyuldu.
Kızcağızımızı şimdi uyandıracağım,
Küçük gri gözlerine bakacağım.
Pencerenin ardındaysa kavaklar
“Yeryüzünde kralın yok” diye fısıldayacaklar.