Baht uyansun çeşm-i mestün hâbdan bî-dâr kıl
Göz yumup açınca bâg-ı dehri nergis-zâr kıl
Tâ ki hurrem-bâl u mâl-â-mâl ide şehd-i şifâ
Hâne-i zenbûr gibi sîneni efgâr kıl
Gözi açıklardan olam dir isen ‘ışk ehlinün
Gerdini kuhl-ı cilâ-yı dîde-i pindâr kıl
Oyna ezgiye ki dem-sâz ide mızrâb-ı kaza
Çeng-i teslîm-i zimâm-ı ihtiyârı târ kıl
Bu vücûd-ı müste’ârı bir libâs-ı bezledür
Mest-i câm-ı müste’âr olmakdan âhir ‘âr kıl
Var idüp yokdan cihânı cân viren Hakkı meded
‘Âşıka bir bûse agzundan ne var ikrâr kıl