Figân kim dest-i mihnetden alınmadı girîbânum
Dirîgâ kim ilişdi kaldı hâr-ı hicre dâmânum
Dirîgâ ben gedâ-yı nâ-tüvân ol şâh-ı ‘âlemdür
Bülend eyvânına irmez kemend-i âh u efgânum
Belâ-yı fakr ile ben agladukca çeşm-i gam-dîdem
Pür eyler rahm idüp bana dür ü gevherle dâmânum
Gehî gamzenle bîmâr olana handenle tîmâr it
Yazıkdur kullara kıyma igende hey güzel hânum
Görinen ‘Âşıkâ sanma şafakdur âsuman üzre
Beni zulmiyle öldürdi düşüpdür boynuna kanum