Hicran köşesinde yatarım hasta
Zayıfım cisme ter ne zaman gelir
Gözlerim yoldadır kulağım seste
Dilberden bir haber ne zaman gelir
Terketti bendesin kaşları hilal
Anınçün ayrılmış kalmadı mecal
Sözü şehd ü şeker lebleri zülal
Dişi durr ü gühar ne zaman gelir
Ağlarım ruz ü şep aman el’aman
Bu hicri çekmeğe kalmadı derman
Muradımız üzre döner mi devran
Felekten o hüner ne zaman gelir
Çekelim cevrini derd-i gurbetin
İçelim zehrini hicr ü mihnetin
Nihayeti yok mu acap firkatin
Bu zulmete seher ne zaman gelir
Ruz ü şep yolunda fikr ü hayalim
Kimlerle eğlenir ruhleri alim
Anar mı bendesin gahice zalim
Acap Aşık Ömer ne zaman gelir
Çünkü dilber bende meylin yok idi
Ezeliden ikrar vermiye idin
Muhabbetin güzelliğin nişanı
Oğrun oğrun bakıp gülmiye idin
Siyah zülfün dökmüş yüzüne perde
Sen uğrattın beni bin türlü derde
Ben kendi halimde gezdiğim yerde
Getirip bergüzar vermiye idin
Hani benim ile yiyip içtiğin
Çözüp düğmelerin göğsün açtığın
Şimdi fayda vermez benden kaçtığın
Soyunup koynuma girmiye idin
Aşık Ömer der ki canıma kastin
Eziyet eyleme gözleri mestim
Severler güzeli incinme dostum
İncinirdin güzel olmıya idin