Baña çok cevr itdügüñ’çün ey sipihr-i bî-vefâ
Âhumuñ dûd-ı kebûdı uydı ulaşdı saña
Eşkümüñ gevherlerin dizdüm işigi taşına
Yâre ‘arz idem diyü silmiş rakîb-i bed-likâ
Gömgök itdi sille-i âhum sipihrüñ sûretin
Gök yüzine bak inanmazsañ eger ey meh-likâ
Gözüme ‘âlem görinmez görmesem ruhsâruñı
‘Ârızuñ mir’âtıdur Âyîne-i âlem-nümâ
‘Aks-i hâl-i ‘ârızından sâkî-i gül-çihrenüñ
Lâle-i sîr-âb olur câm-ı şarâb-ı dil-güşâ
Ruhlaruñvasfında Bâkî bir gazel nazm itdi kim
Ehl-i diller kodılar adını mir’âtü’s-safâ