Cennet-i kûyuña meyl eylese Tûbâ yiridür
Âsitânuñ dilese gökde Mesîhâ yiridür
Kaddüñüñ cilvegehi sîne-i pür-dâgumdur
Sahn-ı gül-şen nitekim serv-i dil-ârâ yiridür
Tâze dâgumla ser ü sîne n’ola zeyn olsa
Kûh u dest ey yüzi gül lâle-i hamrâ yiridür
Âbı hoş hâki hevâ ehline gâyet dil-keş
‘Âlemüñ kûy-ı hârâbât bir a’lâ yiridür
Nâm u neng ehli ne bilsün reviş-i rindânı
Meykede bencileyin ‘âşık-ı şeydâ yiridür
Cilve-i hüsn-i ruhuñ virdi revâc u revnak
‘Arsa-i ‘âleme kim seyr ü temâşâ yiridür
Vasf-ı la’lin okı ey hüsn kitâbın okuyan
Meded Allâhı severseñ katı zîbâ yiridür
Bâkıyâ tâc-ı Sikender yaraşur farkında
Ol ki zîr-i kademi bûse-i Dârâ yiridür