Cevr ü cefâña kâ’il olurdum velî şehâ
Mahsûs olaydı ol da cihânda hemân baña
Sabr u karâr u ‘akl alıcı bir perî imiş
Âdem sanurdum ol sanemi gerçi sûretâ
Bir kez tavâfın itmegi bin ‘ömre virmezin
Ey hâcî saña Ka’be baña kûy-i dil-rübâ
Evvel vefâya va’deler itmişken ey sanem
Cevr itdüñ âhir eylemedüñ va’deye vefâ
Vassâfısın o serv-kadüñ râstı bu kim
Tab’-ı bülend-tarzuña ahsent Bâkıyâ