Câmuñ etrâfın kaçan kim seyr ider âvâreler
Çarh-ı mînâfâmı gûyâ devr ider seyyâreler
Yazamaz ebrûlaruñ râsına beñzer bir hilâl
Mâh-ı tâbân bunca yıllardur misâlin karalar
Sen meh-i bedrüñ ziyâsın virmek olmaz ‘âleme
İttifâkî bir yire cem’ olsalar meh-pâreler
Bir Kul oglı âfetüñ kûyında kaldı cân u dil
Kapuya çıkmaz görinmez n’eylesün bî-çâreler
Sâkıyâ gülgûneveş gel bâde-i gülgûnı sür
Lâle-reng olsun kızarsun ol iki ruhsâreler
Derdine dil zahmınuñ ‘aşkuñla dermân eyledüm
Şimdi ‘aşkuñ derdine düşdüm bulınmaz çâreler
Şâh-bâz-ı tab’umuñ pervâzın urmaz kimseler
Çâre ey Bâkî hemân olur öñince varalar