Râh-ı çeşmümden dile tâb-ı ruh-ı cânân gelür
Hâne-i câna ziyâ-yı mihr-i nûr-efşân gelür
Vasl-ı yâra cân ile oldur hırîdâr oldugum
Gelse biñ nakd-i revâne bir demi erzân gelür
Bâğbân-ı gülşen-i ‘aşkuñ olan ‘âşıklara
Dâgı gül dûd-ı kebûdı sünbül ü reyhân gelür
Nûş-ı cân eyler göñül cem’iyyet-i hâtır bulur
Târmâr eyler yine ol gözleri mestân gelür
Câm-ı gül-gûn nûş ider hûn-âbe-i eşkin döker
Beñzine bir pâre ‘âşık derdmendüñ kan gelür
Senden ayrılmak katı müşkil belâdur dûstum
Yoluña ölmek egerçi ‘âşıka âsân gelür
Bulsa câm-ı la’l-i cân-bahş-ı lebüñden cür’a hâk
Hâk içinde mürde-i sad-sâle cisme cân gelür
Sâdıkam cândan baña ‘aşkuñ ‘azîz oldı disem
Sanma girçek ‘âşıkuñdan dûstum yalan gelür
Cânuma canlar katar gelse peyâm-ı vasl-ı yâr
San nesîm-i lutf-ı şâhenşâh-ı ‘âlî-şân gelür
Hân Murâd ol kâ’inâtuñ kıble-i ikbâli kim
Ka’be-i dergâhına şâhân u dervîşân gelür
Şehr-i dârü’1-mülk-i ‘adlin seyr iden ‘âriflere
Hıtta-i ma’mûre-i ‘âlem dih-i vîrân gelür
Âleme çekdi simât-ı ni’met-i bî-minnetin
Şâhlar şeh-zâdeler dergâhına mihmân gelür
Âsitânı hâkini kıldı Kırım hânı konak
İrte bir gün seyr idüñ hâkân-ı Türkistân gelür
Bir hatâ zann eyleyüp ebrûların çîn eylese
Cân atar dergâhına Fagfûr ile Hâkân gelür
Perçem-i tûgından irdükçe Frengistâna tâb
Sâye-i serv-i bülend-i kaddin özler bân gelür
Şâdmân olsun ‘Acemler gözleri aydın yine
Mîr Haydar nûr-ı çeşm-i husrev-i Îrân gelür
Kanı ol gelmez diyü bahs eyleyen câhilceler
Hak budur kim ‘âkıle anlar katı nâ-dân gelür
El süvâr oldı kümeyt-i hâmeye şimden girü
Sanma Bâkî gibi şâhâ fâris-i meydân gelür
Şimdi gûş-ı cân ile diñler cihân eş’ârumı
Medhüñ itsem bir yire mecmû’-ı ins ü cân gelür
Okudukça na’tuñı her gûşeden gûş itmege
Cân-ı Selmân rûh-ı pâk-i Hazret-i Hassân gelür
Bî-nihâyet lutfuña lâyık edâ mümkin degül
Gerçi ma’nâ hâtıra bî-hadd ü bî-pâyân gelür
Arsa-i sîmîn-i subh üstinde dâ’im gûy-ı zer
Tâ ham-ı çevgân-ı gerdûn içre ser-gerdân gelür
Hasm-ı gerden-keş izüñ tozına kılsun ser-fürû
Ser-fürû kılmazsa bir gün kellesi galtân gelür