Dil derd-i ‘aşk-ı yâr ile bezm-i belâdadur
Kad çeng ü nâle nây u ciger hûnı bâdedür
Ten hâk-i rehde dîde zülâl-i visâlde
Cân âteş-i fırâkda hâtır hevâdadur
Kuçmak nasîb olur mı miyânuñ kemer gibi
Cânâ niteki hançer-i hicrân aradadur
Ferzâne-i cihânsın o ruhlarla sen bu gün
Şâhân-ı hüsn atuñ öñince piyâdedür
Men’ eyleme yanuñca sürinsün ko sâyevâr
Bâkî kuluñ da pâdişehüm bir fütâdedür