Gubâr-ı hattuñ olmaz çünki hayrân olmaga bâ’is
Nedür la’l-i lebüñ çak böyle handân olmaga bâ’is
Hevâ-yı zülfi kılmışdur seni ey ebr âvâre
Gözüñ yaşı budur seyl-i fırâvân olmaga bâ’is
Olurken rûz u şeb hem-sâye ol ruhsâr-ı zîbâya
Nedür zülf-i dil-âvîzüñ perîşân olmaga bâ’is
Yakarlar hep fetîl-i dâg olur destâr ile câme
Budur abdâllar ‘aşkuñda ‘uryân olmaga bâ’is
Meger başuñ ser-i kûyında tûp olmak hevâsıdur
Dem-â-dem Bâkıyâ koluñda çevgân olmaga bâ’is