Gün togdı şâh-ı ‘âlem uyanmaz mı hvâbdan
Kılmaz mı cilve hayme-i gerdûn-cenâbdan
Yollarda kaldı gözlerümüz gelmedi haber
Hâk-i cenâb-ı südde-i devlet-me’âbdan
Reng-i ‘izârı gitdi yatur kendü huşk-leb
Şol gül gibi ki ayru düşüpdür gül-âbdan
Gâhî hicâb-ı ebre girür husrevâ felek
Yâd eyledükçe lutfuñı terler hicâbdan
Tıfl-ı sirişki yirlere girsün du’âm odur
Her kim gamuñdan aglamaya şeyh u şâbdan
Yansun yakılsun âteş-i hecrüñle âfitâb
Derdüñle kara çullara girsün sehâbdan
Yâd eylesün hünerlerüñi kanlar aglasun
Tîguñ boyınca karaya batsun kırâbdan
Derd ü gamuñla çâk-i girîbân idüp kalem
Pîrâhenini pârelesün gussadan ‘alem