Zülf-i pür-ham çün ruhuñ üzre perişân-hâl olur
Kendüsin cem’ idemez ol nice mâh u sâl olur
Tâb-ı zülfüñle göñül kıldukça âh-ı âteşîn
Dûd-ı dil cevlân ider tâvûs-ı zerrîn-bâl olur
Fark-ı serde şekl-i şemşîrüñ yiter perr-i küleng
Bâ-vücûd ol dem ki hûn-ı zahmum içre âl olur
Añma ‘aşk abdâlınuñ râzın helâk eyler seni
Bunlaruñ esrârı ey zâhid katı kattâl olur
Serde ey Bâkî gam-ı zülf-i hümâyûn-fâl var
Sâye-i baht u sa’âdet mâye-i ikbâl olur