Soruyor durmadan, dışarıda gece olsa da
Anlatıyor telaşlı, geçen yedi yılı
Ve dinle: bir tavuk kesiliyor avluda
Ve bil ki: bir ikincisi kalmadı.
Yarın daha az et olacak sofrada.
Çekinme, buyur, haydi – Tokum zaten.
Bir gün önce nerede kaldın? – Emin ellerde!
Nerden geliyorsun peki? – Komşu kentten!
Hemen kalkıyor telaşla, çabuk geçiyor zaman!
Sesleniyor gülümseyerek: Hoşça kal! – Sen de!
Açıyor ellerini çekinerek ona: o ise bakıyor
Tanımadığı tozlar ayaklarında.