Bunları da Okuyun
Browsing: Agah şiirleri
Âgûşa çekdi rûyını çeşm-i pür-âbımuz Bahr-ı muhîta oldı nihân âftâbımuz Şebnem gibi sitâre-şümâruz şeb-i firâk Gülberg-i cennet olsa eger câme-hˇ…
Zevk-i endûh ile dilşâd ki dirler o bizüz Gâh vîrân u geh âbâd ki dirler o bizüz Günde bin kerre…
Rütbe-i ehl-i dili çeşm-i neminden bilürüz Sadef-i pür-güheri cûş-ı yeminden bilürüz Şûriş-i Berhemen ü zemzeme-i nâkûsı Cezbe-i kâmil-i hüsni saneminden…
‘İşret-i gûşe-i meyhâneyi herkes bilmez Mest çok vâdi-i mestâneyi herkes bilmez Başına dönmegi cânâ bana mahsûs eyle Şem‘ine gerdiş-i pervâneyi…
Bahâr geçdi gelür bülbülün nevâsı henûz Dükendi bâde vü dilde kadeh du‘âsı henûz Ten öldi hâk ü mezârumda lâle açıldı…
Gönülde ol ruh-ı pür-âb u tâb saklanmaz Derûn-ı âyînede âftâb saklanmaz Ruh-ı latîfine olmaz nikâb perde-i şerm Nühüfte-gevher-i yektâda âb…
Ne zâhid ü mütedeyyin ne pîr-i bâde-fürûşuz Şehân-ı kişver-i hüsne gulâm-ı halka be-gûşuz Düşer mi da‘vi-yı zîb-i libâs-ı zühd-i vera‘…
Müdâm tîredür ol dil ki şem‘-i dâg olmaz Bu bezme böyle ziyâ-bahş bir çerâg olmaz Çü şebnem ol güli nezzâre…
O şûha niyâzı begendürmişüz Niyâz ile nâzı begendürmişüz Tezerv-i murâdı şikâr itmede Niçe şâhbâzı begendürmişüz Tahammülde cevr ü cefâya gönül…
Şu denlü virdi safâ câme-i sefîd sana Ki ‘arz-ı tîregî eyler sabâh-ı ‘îd sana Ko nîm-i bismil-i nâz u girişme…
Gerçi sevdâ-zedeyüz yâr pesendîdesiyüz Hâl isek de ruh-ı dildâr pesendîdesiyüz Hilkati sâf olanun lâzımıdur baht-ı siyâh Mâh-tâbuz ki şeb-i târ…
Bahşiş-i destüni sâkî kef-i deryâ idemez Cünbüş-i kâmetüni nahl-ı tecellâ idemez Sulha mûm oldugı günden dahı rûşenterdür Neylesün şem‘ sana…
Hayâl-i çeşm-i fettânun dil-i mahzûndan ayrılmaz O ‘âşık-ı ülfet âhû bir nefes Mecnûndan ayrılmaz Düşer geh fikr-i zülf ü gâh…
Yanımda hande-i bî-hûde giryân olmadan kalmaz Hirâs-ı ma‘siyetden gussa şâdân olmadan kalmaz Usanduk sâhte ülfetlerinden ehl-i dünyânun Nifâk-âlûde cem‘iyyet perîşân…
Tâ ki ber-hem-zede-i halka-i gîsûyuz biz ‘Ukde-i nâfe-i âhûda nihân-bûyuz biz Düşdügi yerde girân oldugı seng-i kadrün Bilürüz Yûsuf-ı sencîde…
Germ-rû menzil-i maksûda irer çok sürmez Sûz-ı dilden haber alduk bu sefer çok sürmez Oldı dildâdelerine hatı gülden da yakîn…
Dil-hastelerin birine hem-derd degüldür Derdi o perînün çekilür derd degüldür Mânende-i zâr atmasını ortaya çok da Bâzî-i mahabbet â gönül…
Kabâ-yı mâ’î içre sanmanuz ol âfet-i cândur Sipihr-i tâli‘ümden kevkeb-i bahtum dırahşândur Ya bir âyîne-i ‘âlem-nümâdur cism-i pâkî kim Safâdan…
Hemîşe tâ ki gönül dâgdâr-ı hasretdür Dü-çeşm-i eşk-feşân cûybâr-ı hasretdür ‘İzâr-ı yârda seyr eyle hatt-ı müşgînin Ki cûş-ı sebze vü…
Ne Yûsufsın Züleyhâ-pîşe-i bî-tâkatün kimdür Peyamber-zâde-i hûbîsin ammâ ümmetün kimdür Hele ben zehr-i nûş-ı hasret oldum ihtiyârumla Senün ey câm-ı…