Bunları da Okuyun
Erdem Bayazıt şiirleri
Kimi kımıltılı kimi hareketsiz Kimi konuşan kimi sessiz Bu insanlarda yenilmeyen bir güç var Çobanların ruhu nasıl sığmazsa kırlara Bu…
Erdem Bayazıt: -Onu (Cahit Zarifoğlu) kaybetmeden birkaç gün önce, hastaneden çıkarken bana asla unutamayacağım bir şey söylemişti. O da şuydu:…
Şimdi bütün şehir bir adama yöneldi Adam dedimse senin benim gibi bir adam Ama kadın değil bura önemli.çünkü ben hiç…
İçimin vadilerinde kış kıyamet; Rüzgarlar biteviye Yavrusunu yitiren kurdu sesleniyor. Ve ay her gece Gümüşi bir yalnızlığı anlatmak için Doğuyor…
Bir gidip bir gelerek durmadan Ay ışığını soluyan ey deniz ey o denizin dibi Sonra büyüten yalnızlığını kanayan yalnızlığına kalbim…
Sendin gökkuşağındaki yedinci renk Sendin denizdeki uçsuz bucaksız mavilik Sendin içimdeki ateş, yüreğimdeki sızı Ve sana karşı koyulmaz hasretlikti gönlümde…
Ey sesimi keskin bir bıçak gibi Kınında saklayan çağ Ey sabırla bileyen günlerimi.
Giriş: Duvarlar çıkıyor önüme Şehrin mahpus yüklü duvarları Hiçbir sır kalmamış ardında hiçbir duvarın Nereye gitti diyorum benim elbisem nerede…
Bak sabah olmuş Sağ elim kement gibi bak sana uzattımBen karanlığım korkma ben karanlığım Sessiz sabahların korkak idamlıkları kalkınBen sizi…
Artık beni parktaki ağaç bile anlamıyor Siyah kedinizin kuyruğunda sallanan zaman Bir zamanlar sevinçle giyindiğim Ak bir güvercin kanadı gibi…
Yeryüzü bana mescit kılındı Ant verdim toprak şahit tutuldu Her sabah her öğle her akşam İkindiyle yıkanarak yatsıyla donanarak Seslerden…
Bir çığlık düştü karanlıklardan Issız denizeSes beton gibi buz tutuyordu Bir takım gölgeler gidip geliyordu Ay ışıkları gidip geliyordu Deniz…
Ölüm bir melek elinde gelir Ve öper usulca çocuk yüzleri. Belki bir gün kurtuluruz Karıncaların yolunu şaşırtan ince rüzgarlarla Kaplumbağaların…
İlk güneşi duyuyoruz etimizde Derimizde ansızın kaçak bir rüzgar yakalıyoruz Bir serinliyoruz bilseniz bir serinliyoruz Her gün gidip beş vakit…
Allah elçilerinden sonra en büyük insana Bir orman gibi büyür içimde sevmek İçimde insan bir mahşer gibi kararırken Ey her…
Elveda Vatanım; doğduğum toprak Bedenimin eczası; Akan suyu biten meyvası Damarlarımda kan olan! Acizlendiğimde gözyaşları dökerek Üstünde umutlar yeşerttiğim; Sokaklarını,…
Gözlerinde gök sancısı İçlerinde okyanus uğultusu uzun mızraklarla yararak karanlığı Gelip dayandılar şehrin sivrilmiş tırnaklarına Çarpık dudaklarıyla kırpılmış saçlarıyla Soyguna…
Bir tren atılır kurşun gibi geceye Demir gibi gök yüklü tren karanlığın ürpertisine girerken Ötede kuşlar derlenir ana olurken bir…
Bir ağaç bir mezartaşını yutuyordu çarşıkapıda “İçimizde kıpırdanırken İstanbul” Bir çocuk mabedlerin susamışlığını satıyordu Sesini hatırlayamadığımız bir su testisinde Güneş…
Burçlarında ceylan taşıyan yücelere ey Ayın hüzün saati gözlerinden Kuytu yerlerine sümbüller dökülen Nergisler açan eteklerinde Göklerden muştular indiren güvercinleriyle…