Necip Fazıl Kısakürek şiirleri

Eşyayı Hakka değil,nefse göre dizenler; Kendi takma gözüne sahte dünya çizenler… 1978

Mezardadır timsali Millete babalığın. Ölmez ölü misali, Ruhu, kalabalığın…

Bak ki,sahipsiz yurdun şu perişan haline, İş kaldı avrupadan hükümet ithaline! .. 1978

Ancak hiçe varırız bu yoldan varsak varsak Üretim ki mekanı ya rahimdir ya barsak!

Nasıl_niçin delisi aklı susturmakta iş; Sırtında binlerce yük namaza durmakta iş… 1978

Latinlerin (Ekuitas) , Fransızların (Ekite) , Türklerin de Hakkâniyet dediği ulvî ölçüden, şimdi bize tayini gereken cezayı isteyeceğiz.’ Bu zamana…

Razı mısın olmasın kaşı gözü simanın? Hiç bir değeri yoktur,öfkesi yok imanın! 1977

İki tip tanıyorum bu devrin utanmazı; Biri dinde hokkabaz,biri küfür cambazı… 1977

Düşünün, ben ne büyük bir rütbeye tutkuluyum, Çünkü O’nun kulunun kölesinin kuluyum.

Mezarlarda susarken dilsizler, dudaksızlar; Üstlerinde ot biter, kuş öter, arı vızlar..

Hakikat değişiyor daha bitmeden cümle; Koşuyorum yetişmek için bütün gücümle…

Derler ki,bu dünyada ne elde etsen kardır; El atmadan bitende acaba ne kar vardır? .. 1978

Niceleri namazda gaflet perendebazı; Kurgulu oyuncakta kılar böyle namazı… 1978

Tek istikamet kabe; Ve tek örnek sahabe… Böyle yükseldi sütun, Böyle kuruldu kubbe. Derken nuru kararttı Yobazda kara cübbe. Tuzağa…

Yaran kabuk tutmasın her an deş tazelensin! Sen ağla gafil gülsün,nadan yelpazelensin! 1977

Bu yolun sahtekarı yoktu,yeni türedi; Çile kalktı bahçede ısırganlar üredi. 1978

Bir cümbüştür kopsa da, gece, yakamozlarda; Münzevi balıklarız ayrı kavanozlarda…

Rüzâr öyle esti, öyle esti ki, Her şey uçup gitti, kaldı Yaradan. Ayna düştü, hayal, perdelerdeki Bir akiscik gibi çıktı…

‘İslami Nizamı Propoganda Ettiğimizi Söylüyorlar! Şüphe Mi Var? Biz Yalnız Bu İşi Yapmıyor. Bu İşi Yapmak İçin Yaşıyoruz. Fakat Propoganda…

Dünyayı yererken de yine onunla ilgim; Nefse el süremiyor kara tahtada silgim… (1982)