Herkes ışığını alsın gelsin!
Bende melek selsebil!
Ruhumuz sütlüdür, taşarız şarabımızdan!
Bana güneşinizi üfleyin, üşüyorum yokluğunuzdan!
Her veda utanır kendisinden!
Haz biter, mana ölür, sıkılırız derdimizden!
İşte dimağ, işte tenha, sanki her şey kurudu!
Ateş sustu, iştah sonsuz, bıktım anlaşılmaktan!
Akşam güneşini bırakır duvarda!
Arz patlar, her şey rüya olur!
Terk ettim aklımı, her yerde kalbim vardı!
Mahur bir korkuydu yüzümüz, yükümüz fazlaydı!
Akşamın tadını kaçırdılar, cümlemiz vesileyiz varoluşa!
Aşk hepimizi uçurur, hayat hepimizde başka!
Hadi gelin, gül kapılarını kıralım bülbül bile olamayalım!
Var mısınız yanmaya, işte ben gidiyorum, kubbedeki sonsuza!
Merak buyurdunuz söylüyorum:
Hayalden başka neyiz ki biz!
Bakın bırakıyorum sizi de boşluğa!