siyah dudaklı bir çift siyah giz
şarkı söylüyordu ince ayrıntısına
kalın damarlı parmaklarıyla hayatın
türküler mırıldanıyordu mızıkasıyla ömrün
marşlar geziniyordu kirpiklerinde
ardıç ağacı gülüşü örneğin
yakaladığı bağımsızlığıydı ritmin
yeniden yaratılıyordu çıplak ayaklı tanrılarla
alçakgönüllü bir dîde gizemindeydi sesin
çoğaldığı gibi vurulup düşen
afrika’da bir siyahi selin.