Attila Aşut

Özen’eBir kadın… karda kışta Yürüyordu gizli düşte Bir yakada açık görüş Öbür yaka direnişte.Bir kadın… düşleri karabasan Çıkıyor merdivenlerinden acının…

Umudu öldürüyorlar yavrum baharda kuşları balaban düşleri öldürüyorlar yalansız gülüşleri bal özü öpüşleri öldürüyorlar.En güzel şeyleri öldürüyorlar yavrum kitapları ve…

Irmaklar çoğalır gözlerimde Soluğum eritir dağları Sen kuşanıp sevgiyi Düşünce yola.Kara giysileri çıkar üstünden Bak, beşinci mevsimi göveriyor yaşamın Boynuna…

Öldü gül’ün eşi alaz’ın ve türküler’in babası emekçisi onur’un.Öldü can yoldaşım güzel insan güzel oğul güzel İlhan.Kardeşim bir yanarca kanayan…

Nice soğuk sevimsiz yasalarda Yarınların kurşuna dizildiği Bir destandır yazılmış kanımıza Öyküsünü kuşakların bildiği Abraham Lincoln’ün güzelliği.

Ali Rıza Yücel’in anısına Büyükbaba Büyük adamdı Büyük yaşadı Büyük öldü.

I.De bana, şiirin rengi nedir? -Neyse umudun, sevincin, sevdanın… Yaşamın rengidir yani şiir: Pembenin, beyazın, karanın…Yine de bir rengi olmalı…

Örselenmiş bir yürekle Çıkıyorum günbatımı Acının gökdelenine.Ölülerimiz çoğalıyor yine Sokaklar kan revan Canhıraş kuşlar konuyor hüznümüzün antenine.Yol alırken bu limandan…

Sevdiceğim, övdüceğim, en ince dalımsın benim, Aşkın yediveren gülü, karasevdalımsın benim.Ardım sıra götürdüğüm, sürgünlerde büyüttüğüm Özlem kuşum çığlık çığlık, suskun…

Bayram sevinçleri nerede kalmış Mamutlardan ötedeki çağların Sevgilerin eşit dağıtıldığı Kutsal teraziyle aka karaya Betiklerde uyuyan zamanların.

Kara giysilerde küçülür zaman Tamtamlarda büyük yası ak yordamların Uzar gömütlerce sabahlara dek Çılgın ağıtları kör baykuşların.

-Sevgi Soysal’ın anısına-Çınarlar, akasyalar, kestane ağaçları Dallarına serçeler konardı Cemreler erken düşerdi Boşanırdı kırkikindi yağmurları Atatürk Bulvarı aşk kokardı.Ne hoştu…

Susmuş bütün diller gerçekler susmuş Büyüyor şehveti karanlıkların Bencil türküleri duyulur şimdi Güzele düşman yaratıkların Güzele düşman yaratıkların.

Şiirim yaralıdır Çünkü yaralıdır yurdum.Kınalı kuzularım -Kızlarım Oğullarım- Yaralıdır.Denizlerim kurudu Gemilerim battı Tayfalarım yaralıdır.Uzun yol yorgunuyum Söz verdim / Dönüp…

Biz o kadar üşüdük ki o kadar Bu yoksul güneşler ısıtmaz bizi Kaldırın aynaları duvarlardan Bu yokuşun ötesinde günah denizi…

Acısıdır duyulan yüreklerde dört mevsim Acısıdır unutulmuş yalnızlıkların Türküsüdür böyle deli gözümüzü yaşartan Savaş sonu tutsak kamplarının. Savaş sonu tutsak…

I.Bir yenik gecemden sesleniyorum sana Saçlarımda ıslaklığı nisan yağmurlarının Umutsuzlar Parkı’nda yitirdim gözlerimi Bırak şimdi mutlu yaşantıları Van Gogh’un buğday…

Süzgün bir ceylan bakışın Tedirgin ormanında hüznün Avcılar acımasız Avcılar kıyıcısı ömrümüzün. Kaç kez tuz bastım yaraya Kaç kez dağladım…