Bunları da Okuyun
Baki
Gün togdı şâh-ı ‘âlem uyanmaz mı hvâbdan Kılmaz mı cilve hayme-i gerdûn-cenâbdanYollarda kaldı gözlerümüz gelmedi haber Hâk-i cenâb-ı südde-i devlet-me’âbdanReng-i…
Gül-sitân bezm-i şarâb u câm-ı mey güldür baña Kulkul-i halk-i surâhî savt-ı bülbüldür bañaÂrızuñda ol iki zülf-i girih-gîrün senüñ Suya…
Gül yüzüñ vasfında bülbül kılsa elhânı dürüst Bâgda bir goncanuñ kalmaz girîbânı dürüstOlsa ‘irfân ehline cânân olınca şöyle kim Zülf-i…
Gülşene altun varaklar zeyn idüp bâd-ı hazân Güyiyâ zer-kûblar dükkânı oldı gülsitânRişte-i bârân gümiş tel sîm-keş ebr-i harîf İki çarha…
Gül meclisinde lâle yine kıldı âşikâr Âyîn-i bezm-i ‘işret-i Cemşîd-i kâmkârGül-zâre gel ki cümle cihândan nümûnedür Sahn-ı çemende hâsıl olur…
Gülgûn kabâsı ol sanemüñ sanki lâledür Cism-i latîfi lâle-i hamrâda jâledürKarşumda allar geyüp ol lâle-ruh yine Gülgûnîlerle ‘aklum alur san…
Gül gibi halkı nesîm-i hulkı handân eylesün Nev-bahâr-ı ‘adli âfâkı gülistân eylesünÂsmânuñ gûşe-i bâm-ı zümürrüdfâmına Kadri tâvûsı çıkup gün gibi…
Gubâr-ı hattuñ olmaz çünki hayrân olmaga bâ’is Nedür la’l-i lebüñ çak böyle handân olmaga bâ’isHevâ-yı zülfi kılmışdur seni ey ebr…
Göñül tekmil-i fenn-i ‘aşk iden üstâd-ı kâmildür Anuñ yanında kimdür Kûh-ken Mecnûn ne câhildür‘Îzâr-ı yâre ay ile yanaşdı zülf-i Hindûsı…
Gözüm yaşına ol la’l-i leb-i sîr-âb olur bâ’is Dem-â-dem kana ey sâkî şarâb-ı nâb olur bâ’isSemâ’a girse n’ola câm-ı meyden…
Göñül her nagme kim çeng-i gamuñda ihtira’ eyler Koyup elden felekde Zühre sâzın istimâ’ eylerGüzeller şevkıne sohbetde sûfî çalgusuz oynar…
Göstermeseydi bâdesini sâgar-ı zücâc Zevk itmez idi bezm-i safâdan göñül mizâcBî-derd olana eylemede turmadın devâ Ol cân tabîb hastesine eylemez…
Gonca lebüñe ‘âşık-ı hûnîn-ciger geçer Nergis gözüñe bende-i sâhib-nazar geçerBencileyin günin geçürür âh u vâh ile Sencileyin vefâsuzı her kim…
– I -Geşt ü güzâr-ı bâg ne hoşdur nigâr ile Bir nev-resîde gonca-dehen gül-’izâr ile Çün tâzelendi gülşen-i ‘âlem bahâr…
Gerçi gâyet mestdür ol nergis-i hûn-rîzler Katı geçkindür velî ol gamze-i ser-tîzlerSen yatursın mesned-i hüsn üzre hvâb-ı nâzda Halkı uyutmaz…
Gerdûn-ı dûna ‘âkil iseñ kılma i’timâd Dönsün piyâle Devr-i Kamerden budur murâdSâkî şarâb rûşen imiş çün revân-ı Cem Câm-ı sabûhı…
Gel ey dil halka-i müşgîn-i zülf-i pür-şikenden geç Düşersin dâm-ı tezvîre reh-i mekr ü fitenden geçSaña cây-ı hırâm ey nahl-i…
Îd yaklaşdı döşensün yine kasr u dîvân Çıkup eyvân-ı sa’âdetde buyursun SultânDer-i dergâhına ‘azm eylesün eşrâf-ı diyâr İşigi hâkine yüzler…
Feryâduma irmezse n’ola ol boyı şimşâd Kûyında feleklerden aşar nâle vü feryâdDevrüñde güle niçün olur bende benefşe Üstine kılıçlar mı…
Hüsnüñ ziyâsı pertev-i nûr-ı kıdem gibi Rûşen cemâlüñ âyinesi subh-dem gibiÂlem harîm-i hürmet-i kûyuñda muhterem Vasluñ harâm ‘âşıka sayd-ı Harem…