Browsing: Yusuf Ziya Ortaç

Gök dibinde havuzun Sularda ellerimiz Bütün emellerimiz Anlaştı uzun uzun Sular soğuk bir ışık, Bakıyoruz havuza; Suda omuz omuza İki…

Onu tarihe sorun, yoktur eminim bir eşi, O güneş yüzlü, güneş sözlü, güneşler güneş! Sözü halkın dilidir, gözleri hakkın ateşi,…

Bir daha o fırsat geçer mi ele? Dün gördüm, bugün de göresim geldi! Gülüşü o kadar hoştu ki hele, Lebinden…

Söylüyor birer güneş yakarak bağrımızda, Bir tarihi yolundan çevirecek sözleri. Yirmi milyon bakışla ışıldıyor gözleri, Toplayıp bir milletin bütün ümitlerini.…

İşittim ki, benim için ağlıyormuşsun, Hala adım düşmüyormuş dudaklarından! Geçenlerde bir yolcudan beni sormuşsun, Metruk, ıssız bir manastır gibiymiş odan!…

Köşede altın oymalı Edirne kavukluğu, Üstünde çeşm-i bülbül sürahi Yıldız Serpintili mavi bir buğu…Birinde kallavisini dinlendirmiş asırlar, Öbürünün ışık göğsünde…

Ay doğarken şu tepeden iner zeybekler Karşı dağın yosmaları dört gözle bekler Bir tarafta raksa başlar İzmir’in gülü Sırma saçlar…

-1-Bulsam, bir sihirli anahtar bulsam, Açsam göğün mavi kapılarını. Bir samanyolundan geçip dolaşsam Yıldızların altın yapılarını! Dolansa boynuma ışıktan kollar,…

Bulsam, bir sihirli anahtar bulsam, Toprak kilidini açsam dünyanın, Çözsem düğüm düğüm muammasını Ölüm denen sonsuz, büyük rüyanın! Gelse bahçe…