Öz (Saf) Şiir Dönemi

Bu gömlek dikiş tutmaz hep söküle söküle; Bütüne gel deseler ve gitsek güle güle…

İnsandan murad onlar, ölümü öldürenler; Ötenin ötesinde sonsuz hayat sürenler…

Sordular: Adresi ne? .. Çeşmeye karşı, dedim; “Çanakkale içinde aynalı çarşı” dedin.

Maymun: “insan bendendir, bu benim devrim” dedi; Başına bir oturak geçirdi, “devrim” dedi! ! …

Şehirlerde tabanım değil, yüreğim yarık: Nur şehrine gidelim, yürü, çilekeş çarık!

Bu dünya bir tamam’dan eksiklikler âlemi; Kopuşlar, ayrılıklar, kesiklikler âlemi…

Bir kalbim varki benim, sevdiğinden burkulur: Kahredenden ziyade, sevilenden korkulur…

Bir nizam ki, eskimez, yıpranmaz, sendelenmez, Mekân onu aşamaz, zaman onu delemez.

Bin sene evvel, iğne ucuyla delindi zar; Resûlden haber geldi, mezarsız öldü Sezar! ..

Akşamı getiren sesleri dinle Dinle de gönlümü alıver gitsin Saçlarımdan tutup kor gözlerinle Yaşlı gözlerime dalıver gitsinGüneşle köye in, beni…

1400’e bir yıl var, yaklaştı zamanımız; Bu asırda gelir mi dersin kahramanımız?

İçimde bir fırın var, ateşi yakan ateş, O ne alev deryası, çiçek bahçesine eş.

Tek tek kalktı eşyamız, ahşap ev bomboş kaldı; Güneş gözünü yumdu, has odamız loş kaldı…

21.12.1943 – 22.12.1943 (1 gün) Bir Günlük Hapis: Askerken (16.1.1943 – 16.4.1943 / Erzurum) siyasî bir yazı kaleme aldığı için…

Allah, Resûl aşkıyle yandım, bittim kül oldum! Öyle zayıfladım ki, sonunda herkül oldum.

Eski hane,eşyası boşaltılmış barhane; Şimdi mektep salhane,işyeri kumarhane… 1976

Eşyayı Hakka değil,nefse göre dizenler; Kendi takma gözüne sahte dünya çizenler… 1978

Mezardadır timsali Millete babalığın. Ölmez ölü misali, Ruhu, kalabalığın…

Bak ki,sahipsiz yurdun şu perişan haline, İş kaldı avrupadan hükümet ithaline! .. 1978

Ancak hiçe varırız bu yoldan varsak varsak Üretim ki mekanı ya rahimdir ya barsak!