Browsing: Öz (Saf) Şiir Dönemi

Yaşım ilerledikçe daha çok anlıyorum Ne büyük nimet olduğunu ah ey güzel g………………..

Öyle dalmışım ki bu akşamüstü, Komşu arsadır gözümde gökyüzü…………………

Yalnız o yaşta âşıklara mahsus Şeffaf mı şeffaf yaz akşamlarında, Çok zaman kaçamak buluştuğumuz, Gün görmüş, emektar ça………………..

Ne şairane mevsimdi eskiden sonbahar Bahçeleri talan eden bir deli rüzgardı Kırılan dal düşen ya………………..

Robenson, akıllı Robenson’um, Ne imreniyorum sana bilsen! Göstersen adana giden yolu; Başımı dinlemek istiyorum. Ben gemi olurum, sen kaptan ol;…

Zulmü pek çok insafı az Hayata karşı aşkımız Ne etseler ki çatlamaz Bir sabır taşı ………………..

Bu gölge yer pazar günü Bu şehir, bu tren sesi Gök bildiğim bu mavilik Yeşil dalla………………..

Kâfi değilmiş gibi gelişi sonbaharın, Yardıma mı koşuyor bu yağmur, esmer yağmur? Karanlık bir mabette yükselen sütunların Esrarlı dehşetini kalbime…

Her gece mi bu uykusuzluk! Hele saatin tıkırtısı! Ya karasinek düşünceler! Çıl………………..

Sözünde durmadı mavi gökler; Gün kararıyor gitgide ölüm. Akşam yeli nedameti söyler; Nedamet yer etti bende ö………………..

Nereye bu gece vakti? Güzel tren, garip tren? Düdüğün pek acı geldi………………..

Atatürk’üm eğilmiş vatan haritasına Görmedim tunç yüzünde böylesine geceler Atatürk neylesin memleketin yarasına Uçup gitmiş elinden eski makbul………………..

Bir havuz kenarında yan yana oturmuşuz; Bu su bizim gölgemiz,biziz şeffaf ve temiz. Su sesine uyarak bir şarkı tutturmuşuz, Açılan…

O, bu gece derdinden eriyerek akıyor, Müphem duran ne varsa hep peşine takı………………..

Dışarıdan herkes:_Görmemiş ol, savaş! İçimden bir ses:_Konuş! Konuş! Konuş!Dışarıdan herkes:_Böyl………………..

Dışarda yağmur yağadursun Ve içerdeyse bütün eşyan Esneyip senin gibi her an Pencerelerden baka………………..

Değil, işlerimiz yolunda değil; Kaybettik eski düzen havasını. Dağda çoban, d………………..

Beşikten başlayıp mezara uzanan, Tenha ve korkulu bir köprüdür ömrüm. Ağır varlığımı ay………………..

Sevsen beni çocuğum Geçen güne yazıktır Bugün var yarım yoğum İşim bir şarkılıktır………………..

Öldü; ne rüzgârlar girdi içeri, Ne bir kuş havalandı pencereden. Öldü; kimse gö………………..