Bunları da Okuyun
M. Sunullah Arısoy
Sabahı etmek zor Bitmiyor ki bu geceler; Çocukların bünyesi içindir, anladım Vaktin sıkıcı uzunluğu. Ya biz, bu uzun vakt-içinde Karanlığında…
Geceleri yoksun Yatağım boş Sabahları da Anladım da Yüreğimden Niye çıkıyorsun
Gökte yıldızlar kırpışır, de ki üşür Ceylan yüreğim benim, hop eder durur Avcıdan değil benim korktuğum, deliden Yol ortası can…
Hiç gitmemiştim, yıllar var Eyüp’eDedemin, bilmediğim mezarı Eyüp’tedirAmcam Eyüp’te otururÇocukluğum Eyüp’te geçti benimBir “Şeyh Efendi” hatırlarım daima:İnce ve solgun yüzlü…
Her doğan gün ne getirir, Bir yenisini mi hüznün? Bilemezsin. Gök, mavidir, güzeldir, Gün ışıklı işveli… Yüreciğin oynar yerinden, Koşasın…
Yorgun bir yolcu Güneye doğru Güz güneşi altında Biraz eskimiş Kimi yeri unutulmuş Hüzünlü bir şarkı gibi Acıları suskunlukla sırtlamış…
Bir gölge gibi peşimdesin; İşimdesin, gücümdesin, Geceleri Düşümdesin Yoluna kul köle olduğum; Canım kurban, Kanım helal, Sevdiğim, Memleketim.
Uludağ’a çıktım Üşüdüm. Demek güneşe yakın olmak, üşümeye engel değil? Nasıl bildim ama… Dışarda yağmur yağıyor Herkesler ıslanıyor Ben de…
varıp anıtına saygı duranlar, bilirsin sencil değil. överek yitirdiler seni. biçimsel sınırlamalarla tutsak, anlamsız,kalıplaşmış kahraman ettiler. ve sonra güle oynaya…