Browsing: Nüzhet Erman

Gelin, kanlarımızdaki birkaç tutam demiri Dostluk ateşine salıp Kızdıralım bir güzel! Aşk ile döve döve hoşgörünün örsünde, Gönül buzlarını kalıp…

I Renkli camlardan içeri giren gün, İç ürperten raksı ölümsüzlüğün; Kuytulaşan minber, eriyen nakıs, İnce serin bir an boyunca akis,…

Taş toprakmış, kış kıyametmiş dinlemez Şiir kardelendir.Yunus’un dilinde seker şerbet, has ipek Köroğlu’nda heyheylenendir.Eşyanın uzak, tenha koyaklarında Nabız nabız birikendir.Ateşten…

Geçmiş gün, Mehmet İstanbul’a yeni gelmiş ve her nasılsa tramvaya binmişti. Biri ayağına bastı ve hemen özür diledi; -Pardon! Canı…