Bunları da Okuyun
Sıtkı Caney
1.kalbin en gizli bilgisini ısmarlamıştım sana parıldayan sisini bir sabah dervişinin yalnayak sesini aşk mutlu bir akşam gibi siniyordu ruhunagözlerin…
Layya – üçşehir yorulmuş bir kırık testi sulara vedayolumu kesti ağlayan bir kuş dağlara vedasıla kül olmuş bir rüzgâr esti…
ikileylaklar yas tutuyor bu şehrin ötesinde zindanlarda gül açmış bu gece duyuyorum kaybolup gitmiş sesim senin tatlı sesinde bu gece…
Layya – ilkgülhane parkında uçurduğum kuş ürktü de konmadı dalına layya lâl oldum görmedin bak olan olmuş aç ruhunu bir…
birkaranlıklarda çok az kalmışsa zaman aşk için konuşmaya kaybolup gitmişse canan ve vakit yoksa ağlamayaonun aranan bakışlarından şiirlere can damarıma…
ben var mıydım o var mıydı bu şehrin kalbini yakan ateş miydi kar mıydı ve bir de gözleri vardı layyanın…
artık ne yalnızca bir şiiriz hiçbir kayda sığmayan ne de gözyaşından bir nehir giderek buharlaşan kayıt dışı birer can karanlığa…