1
Affet! Bir daha görüşmeyiz,
Tokalaşmayız hiç bundan böyle.
Affet! Gönlün bir kuş kadar özgür…
Lakin bulamaz o saadeti yine.
Bilirim, bin bir ıstırapla,
Çoktan ölenin peşinde,
Burkulacaktır o gönlün,
Adımı her duyduğunda!
2
Sözler vardır, manası yıpranmış,
Hor görülür, mağrur yığınlarca.
Gel gör ki, unutulmazlar,
Tıpkı bir can gibi kaynaşır gönül ile.
Geçmiş tabuta gömülse de,
Aziz bu sesler özünde,
Yalnız iki kişiye manalıdır
Ve yalnız o ikisi irkilir o söz ile.
3
Seninle henüz beraberdik.
Mahşer bir hiçtir tek bir an önünde.
Duyguları ansızın tüketmişiz.
Yaktık, kana kana tek buseyle.
Affet! Hayıflanma bilinçsiz.
Kısa bir aşkın peşinde.
Ayrılmak zor gibi geliyordu,
Buluşmamız imkansız gibi yine!
1832
Çeviren: Melaike Hüseyin