dikenini can yerimden
ne olursun çekme gülüm
Yakub’unum gözet beni
ıraklardan kokma gülüm
kutsadıklarım senindir
beni varlığınla sindir
mevsim senin mevsimindir
yaprağını dökme gülüm
yeldirme beni peşine
erdir biyol gelişine
şimden geri ateşine
kerem et de yakma gülüm