Işıl-ışıl
Aydınlıktır
Boğaziçi,
Sevinince sabahları
Pırıl-pırıl olur
Güzelliğince;
Doyumsuz esintiler
Şekillenir eteklerinde,
Yosun gölgeleri
Bakışlarında dinlenir,
Bir puslu bulutçuk uçuşur
Öpücüklerin doruğundan;
Çiçekler bile dağılır
Ve de kuşları kaçırır
Filizi dallarından…
Alaca-alaca
Karanlıktır
Boğaziçi
Kederlenince akşamları,
Bulutlar kavrulur
Tepelerinde;
Değişik mevsimler
Renklenir gökyüzü’nde,
Yeşilin en sessizleri
Gözlerinde düğümlenir,
Bir beyaz dalgacık olur
Gülücüklerin sahillerde;
Savrulan yaprakların hışırtılarıyla
Rüzgârlar doyasıya kucaklaşır
Ve de martıları kıskandırır,
Yaşantı artık tümüyle
Bu mavi çalkantıdadır.