Mayıs ayının en güzel, en canlı bahçelerindeyiz,
Erguvan çiçekleriyle yanan Boğaziçi’ndeyiz.
Kaldırımlar bir çingene pembesiyle yıkanmış,
Sahillerdeki sular bu mevsimde kızarmış..
Gözün alabildiğine bir rahatlık gölgelerinde,
Eflatun salkımlar, akşamüstü mor güzelliğinde.
Renkler martıların kanatlarına serilmiş, dirilmiş,
Boğaziçi sevgisiyle çarpan yüreklerde serinlemiş..
Tut çocukluk günlerinde kovaladığın saf anılarını,
Kimseye bırakma Anadolu Hisarı’nın mavi rüzgârlarını.
Güneş doğarken ve batarken Boğaz’da hiç dolaştın mı?
O mutlu ve renkli dünya, Cennet’in basamakları mı?