Yandı bağrım yandı aşkın elinden
Bir de sen yakıp da gönderme beni
Ben Mecnun olmuşum sevda çölünde
Yeniden Mecnun’a çevirme beni
İnsan olan insan sever insanı
Bizden evvel gelip gidenler hani
Düşürüp aşkına Mecnun misali
Bir kuru hayale yeldirme beni
Sevda çöllerinde ben Mecnun oldum
Şu Garip gönlümün yarasın bildim
Bir başka seversen işte ben öldüm
Ne olur ölmeden öldürme beni