Bedeni akıldan kıldın feramuş
Sevdiğim tükenmez derde düşesin.
Bürüsün yolların dum ile kış
Kıymetin bilmedik Kürd’e düşesin.
Dökesin kan yaşı edüp ahûzâr
Yastık yoldaşınla olma ihtiyar
Ellerin koynunda gezip derbeder
Derdin üçü geçip dörde düşesin.
Bu günlerde mezarını kazsınlar
Umarım ki elvanını bozsunlar
Kara kara destanını yazsınlar
Kadrini bilmeyen kurda düşesin.
Ey âşık gel nazar eyle pendime
Bâlâdaki sözlerimden gücenme
Ruhsatî’yim bütün sözüm kendime
Kabristan gibi bir yurda düşesin.