Ey felek senin elinden
Şu gözlerim kan ağladı
Hemen bir gözlerim değil
Cesedimde can ağladı
Öyle bir ah eyledimki
Arş-a çıktı ya feryadım
Gök yüzünde ya melekler
Yerde insan can ağladı
Elime aldım kağıt kalem
Yare bir name yazmaya
Kağıdım alıştı tutuştu
Kalemimden kan damladı
Boynuma taktılar kemen
Beni götürdüler dara
Düşmanlarım şaz ola güldü
Dostlarım kan ağladı
Ey Nesimi can Nesimi
Çok gülüp çok ağlama
Atalardan kalma cevap
Çok bilenler çok ağladı