Bezm-i safaye sagar-i sahba gelür gider
Gûya ki cezr ü medd ile derya gelür gider
Açıldığın haber verir ağyare gül gibi
Daim bize nesim-i sebükpa gelür gider
Olmaz yine mariz-i mahabbet şifapezir
Ruy-i zemine bir dahi İsa gelür gider
Sultan-i gam nişimen edel’den derunumu
Sahra-yi kalbe leşker-i sevda gelür gider
Bir gün demez o şuh ki âyâ muradı ne
Çoktan bu kûye Nabi-i şeyda gelür gider