Cem’in tamâma erip devri câm kalmıştır
O camdan da bu mecliste nâm kalmıştır
Rüsûm-ı lütf ü kerem halk içinde mensîdir
Fakat alıp verilir bir selâm kalmıştır
Rakîp sâye-i lütfunda oldu perverde
Anınçün ey gül-i ter böyle hâm kalmıştır
Cihân içinde murâdım ne ise verdi kazâ
Hemen bir almadığım intikâm kalmıştır
Ümid kâtib-i takdirden müsâadedir
Cerîde-i emelim nâ-tamâm kalmıştır