Döndüm lê gûle batman’a vardım.
Batman’dan diyarbekir’e bir bilet aldım.
Kara tren bozuldu silvan düzünde.
O yalan yollarda hasretle kaldım…
Batman garında altı donuk yüz… Çığlık ve hınç böyle topraklar boyu; gökyüzünde turnalar ve gri… Ay ışığı geceyi ayartacak birazdan. Batman garında altı donuk yüz…
Birinci yolcu soluksuz; sanki ayazlarda yaralı bir geyik göğsü. İkincisi sevdalı: ‘Sen beni bir kez olsun sevmedin/Habar saldım gecelerde gelmedin,’ gibi kahır yüz. Üçüncüsü bir kadın:De ki şakağında dolunay Dicle’nin.Dör- düncüsü tekmil temsili bakış, sanki kurşunlanmış bir türkü Tendürek dağla- rında.Beşincisi kandırılmış çocuklar gibi; yükü yatağı, kasketinde ter. Altın-cısı ben; dağlı yaralar, yaralı dağlar gibi..
Batman treni bir feryat gibi gardan çıkıyor.Terli akşam alacası trene vuruyor, tren yollara… Ay öksüz bir geceden geçiyor ve biz, öksüz bir gecede ayın altından geçiyoruz…Gecenin terli göğsünde bir deli türkü: “Ahmedê lê vayêê / Hesênê lê vayêê! ”Bu türkü… Bu ne türkü? Türkü değil, çığlık bu; göğünden koparılmış gibi mavinin…O mavi? Ulan o bizim mavi! Mavide eşkıyalar da yitirmişler tüfeklerini…
Boş vagonlar yollara düşmüş batman düzünde. Gecenin göğsünde bir deli türkü… İşte Gevaş, uzaklarda yarasıyla susuyor, geride şark çıbanıyla Batman’ın göğsü, Silvan düzünde ateşler yanıyor… Bir ihtiyar: “Biz ne doğ- muşuk ki” diyor: “Ne ölek kardaş! ”Batman treninde altı donuk yüz…Çığlık-
lar oturmuş gözlerinde büyüyor…
O saat Sirkeci’de martılar, aç çocukları o uzak suların. O saat Beyoğlu hınca hınç, Kızılay sersem! O saat nasılsın Yalova feribotu, Buca dolmuşu, Üs- küdar iskelesi? O saat Bodrum kalesi daha sperm kokuyor… Çingene çadırların- da çengi çalıyor… O saat Köln’de bir mülteci sessizce hıçkırıyor…O saat gece- de son orospu bir türkü tutturmuş rüzgâra kaşı… Bir adam Adana’nın bulvarın- da kusuyor… O saat Artvin’de bir öğretmen gecikmiş düşlerini dövüyor…
O saat tarihin alnında ter, insanlık vahşetin gözlerine baka baka susuyor…O saat gecede bir kahpe kurşun, Diyarbakır’ın göğsünde bir adam düşüyor!
“Boşuna çırpınma gökyüzü: Yurdum kadar ağlayamazsın…”