Bunları da Okuyun

    Böyledir Benim Sevdalarım Şiiri – Ahmet Selçuk İlkan

    28 Aralık 2021

    Ruh Huzuru Şiiri – Friedrich Hölderlin

    29 Aralık 2021

    Soluk Soluğa II Şiiri – Ahmet Telli

    28 Aralık 2021

    Bu Gün Ben Bir Güzel Gördüm Şiiri – Karacaoğlan

    29 Aralık 2021

    Düşüle Gerçek Arasında Şiiri – Ümit Yaşar Oğuzcan

    28 Aralık 2021

    Nasıl Medhedeyim Sultanım Seni Şiiri – Karacaoğlan

    29 Aralık 2021

    Bahçe Görmüş Çocukların Şiiri Şiiri – Sezai Karakoç

    29 Aralık 2021

    Sana Geldim Şiiri – Yusuf Hayaloğlu

    28 Aralık 2021

    Müfredât 186 Şiiri – Aziz Mahmud Hüdayi

    29 Aralık 2021

    Absent ile Mücevher Şiiri – Vural Bahadır Bayrıl

    29 Aralık 2021
    Facebook Twitter Instagram
    Facebook Twitter Instagram
    Şiirhane
    • Anasayfa
    • Dönemler
      • Cumhuriyet Dönemi
      • Yedi Meşaleciler
      • Fecr-i Ati Topluluğu
      • Garipçiler (1. Yeni)
      • Halk Edebiyatı
      • İkinci Yeniciler
      • Milli Edebiyat
      • Öz (Saf) Şiir Dönemi
      • Tanzimat Edebiyatı (1. Dönem)
      • Tanzimat Edebiyatı (2. Dönem)
      • Tekke ve Tasavvuf Edebiyatı
      • Toplumcu Gerçekçi Şiir Dönemi
      • Servet-i Fünun Edebiyatı
    • Yabancı Şairler
    • Rastgele Şiir
    • İletişim
    Şiirhane
    Anasayfa»Caner Kara»Kahpelere Destan Şiiri – Caner Kara

    Kahpelere Destan Şiiri – Caner Kara

    Caner Kara- Caner Kara
    Telegram VKontakte Facebook Twitter Pinterest LinkedIn Tumblr Email WhatsApp
    Paylaşın
    Facebook Twitter LinkedIn Pinterest Email

    ‘Akıl, bilgi kaynaklarından biri, insana verilmiş ilâhi bir emanettir. İnsanlar akılları sayesinde güzellik ve çirkinlikleri tanır, kendi üstünlüklerini onun sayesinde anlarlar. Kulun kusur işlemesi aklını kullanmayışı yüzündendir.’İmam Maturidi

    Andacan tutma beni; lanet vursun bu çağı!
    Kazanlara leş dolmuş,bu çağ yamyam ocağı!
    Hep tersinden tuttuk ki çift taraflı bıçağı,
    Sapından çekti bu çağ; ondan böyle avcumuz,
    Bu defa suç avdaydı; masum olan avcımız!

    Müjdeler kopsun anda, müezzin segahında,
    Ölü kokuyor gençlik, münafık dergahında,
    Eski kurtlar it oldu, dönekler tezgahında,
    ‘Sindir’ diyorsun ama öyle mide bizde yok.
    Tükürmem bile anda; tükürecek yüz de yok!

    Sevdiğime sevdamı yazacaktım; gel de yaz!
    Var mı anda bildiğin, leke düşmemiş beyaz?
    Bu çağa bu namludan şarjör şarjör itiraz,
    Boşalmadan huzura ermez gelip geçenler,
    Sele kapılmış anda, sele bütün Gökçen’ler!

    Tutma beni andacan; gördüğün bir hayâldir!
    Ettiğim küfür değil; bulduğuma meâldir!
    Yaşamak sayılmaz bu; araf gibi bir hâldir!
    Yolcu yolunda gerek, bırak anda telaşı!
    Senin sevda dediğin; bildiğin it dalaşı!

    Nasıl demiştik anda; nasıldı koyun olmak?
    Çobana boyun eğmek; biraz da kurttan korkmak!
    Benim er sandıklarım yavşak çıktılar yavşak!
    Önlerine çıkanın önünde eğilmişler!
    Adamlık bir tarafa, erkek de değilmişler!

    Küpeli miydi anda, dokuz dağın efesi?
    Alkol mü kokuyordu Şeyh Şamil’in nefesi?
    Özgürce köpekleşmek bu çağın felsefesi!
    Hayvanlığa itibar çağın modası anda!
    Kulusun bu pis putun kulu inanmasan da!

    Temizliğe her meyil, saflığa yorulursa,
    Zalimin hesabı da mazlumdan sorulursa,
    Kahpeler başköşeye kahpeyken kurulursa,
    Tabi ahlaklılara “mal” damgası vurulur!
    Şerefliye yaşamak şerefsizden zor olur!

    Tutma anda beynimde alemler yıkılırken,
    Sen yârinin elini tutmaya sıkılırken,
    Ben, eli bırak eli, kendimden sakınırken,
    Bizim “ar” bildiğimiz, ellerin alayıymış!
    Ve namus dediğimiz “bir dogma olayıymış”! ! !

    Kaçırtma bana anda, bu en son ihtimâli,
    Kopmadan olmayacak bir dünya ihtilâli,
    Ben gözünün üstünde gördüm kutlu hilâli,
    O, bu çağın kirine bulaşmamışsa eğer,
    Bu küçücük ihtimâl ölmeye bile değer!

    Anda yanlış zamanda, çok da yanlış bir yerde,
    Bırak anda bu yurtta, derman olmaz bu derde,
    Yaşamak yaş olmasa yaşamaya değer de,
    Tiksinip atacaksa atmaz olsun yüreğim!
    İnsanlık aleminin içine tüküreyim!

    11 12 2005

    Caner Kara şiirleri Kahpelere Destan Şiiri - Caner Kara Kahpelere Destan Şiiri - Caner Kara şiiri
    Paylaşın Telegram VKontakte Facebook Twitter Tumblr WhatsApp

    Yazarın Diğer Şiirleri

    Karlı Kayın Ormanına

    Gençliğe Şiiri – Caner Kara

    Ölüm'e Şiiri – Caner Kara

    Kinaye Şiiri – Caner Kara

    Damla Şiiri – Caner Kara

    Otuz Ağustos Şiiri – Caner Kara

    Bunları da Okuyun

    Lailaheillaaşk! Şiiri – Alper Gencer

    29 Aralık 2021

    İnsanoğlu Şahsiyetinin Ve Talihinin Yarıda Kalmasına Razı Olmaz Şiiri – Ahmet Hamdi Tanpınar

    29 Aralık 2021

    Bir Yaz Tatili Şiiri – Ahmet Selçuk İlkan

    28 Aralık 2021

    Hopa’da Mecazı Vurdular! Şiiri – Alper Gencer

    29 Aralık 2021
    Bizi Takip Edin
    • Facebook
    • Twitter
    • Instagram
    Çok Okunanlar
    Ahmet Telli

    Dedi Ki O Şiiri – Ahmet Telli

    Ahmet Telli

    Derelerden geçtiydik seninle, azgın Nehirlerden, çöl yalnızlıklarından Sesin bir çavlandı güllerin fecrinde Her yol ağzında…

    Dinleyin Ağalar Dinleyin Beyler Şiiri – Köroğlu

    29 Aralık 2021

    Sevda Karanfil Şiiri – Ali Püsküllüoğlu

    29 Aralık 2021

    Bu Sene (Aha Gidiyorum Yine) Şiiri – Mahzuni Şerif

    29 Aralık 2021
    Hakkımızda
    Hakkımızda

    Şiirsiz kalmayın!

    İletişim: [email protected]

    Şiirler

    Hani Kurşun Sıksam Geçmez Geceden Şiiri – Ahmed Arif

    28 Aralık 2021

    Boğaz Gezintisi Şiiri – Özdemir Asaf

    29 Aralık 2021

    Hişt Dinle Şiiri – Edward Estlin Cummings

    29 Aralık 2021
    Etiketler
    Abdurrahim Karakoç şiirleri Pir Sultan Abdal şiirleri Ahmet Selçuk İlkan şiirleri Ruhsati şiirleri Necip Fazıl Kısakürek şiirleri Agah şiirleri Karacaoğlan şiirleri Aziz Mahmud Hüdayi şiirleri
    Facebook Twitter Instagram
    • Anasayfa
    • İletişim
    © 2025 Şiirhane.
    Tüm hakları edebiyatın birbirinden kıymetli şairlerine aittir.

    Aradığınız şair veya şiirden birkaç kelime yazın.