Bir ışık yanıyor ortasında zamanın
Rembrand’dan kalma bir eski resim bu deniz
Şimdi bütün güzellikler köhne ve yalan sensiz
Çaresiz otlar gibi üzerinde dünyanın
İşte en uzak olduğumuz yerlerde seninleyiz
Rembrand’dan kalma bir eski resim bu deniz
Bir gül büyür ufukta tek başına, mağrur
Yanar uzakta, yanar gözlerin ışıklar misali
Başlar ayrılık gecelerinin en güzel hali
Ki hala kıyılarımıza çarpar durur
Aydınlığında yıkanmış dalgalar besbelli
Yanar uzakta, yanar gözlerin ışıklar misal
……….
……….