Dil beste-i kemend-i ser-i zülf-i yârdur
Cân haste-i kirişme-i çeşm-i nigârdur
Bir gamze ile lahzada biñ âdem öldürür
Hûnî gözüñ ki âhû-yı merdüm-şikârdur
Kucmak degül garaz seni dîdârdur murâd
Deryâ-yı iştiyâk begüm bî-kenârdur
Gird-âb-ı gamda sarsar-ı âhumla fülk-i dil
Elbette bir kenâra çıkar rûzgârdur
Bâkî sürûd-i bezm-i tarab-hâne-i hayâl
Savt u sarîr-i hâme-i gevher-nişârdur
Dil çeşme-i belâgat aña lûledür kalem
Âb-ı zülâli şi’r-i selâset-şi’ârdur