Ey safâ-yı ‘ârızuñdan çeşme-i hûrşîde âb
Şu’le-i şem’-i cemâlüñ nûr-bahş-ı âfitâb
Gice hüsnüñ şevkıne encüm sürûr u sûrda
Çarh âteş-bâzdur gûyâ elinde mâh-tâb
Sanma şeb-nemdür düşen hecr-i ruhuñda subh-dem
Kubbe-i gerdûn çıkardı tâb-ı âhumla gül-âb
Hasret-i câm-ı lebüñ şol deñlü te’sîr itdi kim
Kıpkızıl dîvâne mey baş açuk abdâluñ habâb
Bâde nûş itseñ kenâr-ı câma gelse leblerüñ
Duhter-i rez gûşına gûyâ takarlar la’l-i nâb
Dehri enfâsuñ mu’attar kıldı ey Bâkî yine
Tîb-i hâtır virdi beñzer ol hıtâb-ı müstetâb