‘Aks-i ‘izâruñ dîdede berg-i gül-i ter kendidür
La’lüñ hayâli sînede rûh-ı musavver kendidür
Şâm-ı gamuñda sâkin-i zulmet-sarây-ı mihnete
Câm-ı sabûhî subh-dem hûrşîd-i enver kendidür
İbrîk-i zerden sâkıyâ la’l-i müzâbı kıl revân
Altun olur işüñ hemân kibrît-i ahmer kendidür
Hûbân-ı şehrüñ hoş-teri şîrîn ü nâzük her yiri
Hvân-ı visâle sükkerî pâlûde-i ter kendidür
Bî-derd iken dil gûyiyâ bir migfer-i pûlâd idi
Şimdi hadeng-i cevr ile tâc-ı kalender kendidür
Geh bî-dil ü bî-hûş ider geh mest ü geh medhûş ider
‘Ayyâre-i gamzeñ gamı dârû-yı hûş-ber kendidür
Kahr-ı zamânuñ zehrini def’ itmez ey Bâkî devâ
İllâ şarâb-ı dil-gûşâ tiryâk-i ekber kendidür