Ne câm-ı bâde-i gülgûna beñzer yâr-i hem-dem var
Ne sadr-ı suffâ-i mey-hâne gibi cây-ı hurrem var
Beni ‘ayb eylemeñ dâ’im olursam mest-i lâ-ya’kil
Ki bî-hûş olmasam âsûde kılmaz bende bir gam var
Gam-ı hicrânda hâlet var dimişler ehl-i derd ammâ
Mülâyim dil-ber-i şûhuñ dem-i vaslında ‘âlem var
Ruhuñ bâgın rakîb-i dîv-sîret seyr ider her gün
Yüzüñi göremez yıllarca ammâ bunda âdem var
Safâ-yı hâlet-i tab’uñ yiter eglence ey Bâkî
Bî-hamdi’llâh ne gam yirsin elüñde sâgar-ı Cem var