Bunları da Okuyun
Browsing: Tanzimat Edebiyatı (2. Dönem)
Vakta ki gelip bahâr…Yekser Eşyâda ‘âyân olur tagayyîr, Vakta ki hezâr-i ‘aşk-perver Yapraklar ile edip tesettür Bilmem kime karşı hasretinden…
Nedir bu cevr ü tegafül zaman zaman güzelim? Kaçıncıdır bu eziyetli imtihan güzelim? Tükendi sabr u tahammül.. üzüldü can güzelim.…
Gül hazîn… sünbül perîşan… Bâğzârın şevki yok.. Derdnâk olmuş hezâr-ı nağmekârın şevki yok.. Başka bir hâletle çağlar cûybârın şevki yok..…
Hasret beni cayır cayır yakarken Bedenimde buzdan bir el yürüyor. Hayaline çılgın çılgın bakarken Kapanası gözümü kan bürüyor.Dağda kırda rasgetirsem…
Makber’le Ölü sükût ile feryâddır. Yâhûd birer sükût-ı enîn-âlûddur.Makber dediğimiz leyl-i muzlimden doğan bu ölü, âtide bir gün hakîkat gibi…
Bir zamanlar karargâhım idi Bedeviler gibi beyâbanlar; Buna mucib de iştibâhım idi; Nasıl imrar-ı vakt eder anlar. Belde halkında görmedin…
Sevgi yansıtır ışığı, Doğayı, insanı, toprağı verir bizlere, Bizim güzelliklerimizi Gösterir sizlere. Bir gün bu ışık sönecek. Bütün dertler bitecek.…
Esselâm, ey ketîbe-i ulya Vatan uğrunda can veren ahyâ, Et şu vâdide hâk olan asker! .. Sizi geldik bugün ziyarete…
Bir zamanlar karargâhım idi Bedeviler gibi beyâbanlar; Buna mucib de iştibâhım idi; Nasıl imrâr-ı vakt eder anlar. Belde halkında görmedin…
Makber -ki âsâr-ı mevcûdemin en âhiridir- fenâ bulmuş bir vücûdun bekâsı için yapıldı. Makâbirde mündemiç olan meâli-i şi’riyyeden Makber’de bir…
Sen ki hilkat denilen ummanın En büyük incisisin O, bu ulvi vatanın talihinin En güzel yıldızıdır Bir dehaet ki güneşten…
Validem ümmiyeydi, ümmiyenin Var idi ezberinde birçok ilim. (…) Son zamanlar alil olan gözünün Gördüğü bir hayal idi ancak Ameliyyatı…
Merhaba ey harap makbereler, Sâfiline küşâde pencereler! Nezdinizde karârı pek severim. Bence hep şi’rdir bu meşcereler, Şu bayırlar, harabeler, dereler.…
Nasıl şerheyleyim ben derdimi, icâd nâkâfi, Dua nâkıs, tazarru bieser, feryâd nâkâfi Melekler, burclar ger kılsalar imdâd, nâkâfi, Gamım levhi…
Ey beşer çehreli hayvan, heyhat, İlm ü irfan iledir zevk-l hayât. Onu hiç kullanamazsan nâdân, Neye vermiş sana nutku Yezdan?…
Kenâr-ı bahrde hoş bir mahaldir, nâzır-ı âlem, Tahaccür eylemiş bir mevcdir; üstünde bir âdem, Hayâlettir, oturmuş, fikr ile meşguldür her…
Seneler var ki yazmadım bir şey Bende yok sanma ra’d-ü berk-u sema Hayli demdir hamuş idim amma Feveran oldu, infilak…
Hey Çamlıca mehtâbı ne olmuş sana öyle?.. Küskün duruyorsun. Bir şey kuruyorsun. Seyrinle ıyan et bana, ilhâm ile söyle: Aksetmede…
Mevki Viyana Bir darbe-i ma’kus ile düşmüş o yana Hep tersine dönmüştür onun giydiği şeyler Hem bid-defaat! Onlarla yatıp kalkar…
Ne idim ben, ne tabii bir kız Belki sahrada rebii bir kızEn büyük zevkim, ümidim, neşem Kırda seyran idi, her…