Bunları da Okuyun
Gültekin Samanoğlu
Bir karanfil, bir yasemin, bir ıtır, Bir yaprak üstünde parlayan damla, Velhasıl her şiir seni anlatırİçim burkulur da o eski…
Ağaçlar soyunurken birer-ikişer Tam kalbinin üstüne bir yaprak düşer. Tut ki şairsin, duramazsın kaskatı; İmdada çağırır sevdiğin san’atı, Bildiğin şiirleri…
Geceleyin çiçekler daha bir güzel Ve serin elleri, sıcacık gözleri diye dur… Sana kim inanır ki, seni kim dinler, Senin…
Bahar goklerinin iklimi sende, Aglayisin, guluverisin iyi, Bu kacinci kacis, ‘tuh!..’ dedirtecek? Bundan boyle, ‘gel’ demeden gelsen de Omrumce icimi…
Bir türlü hiç bu kadar uzun olmadık Hep ayakta, hep yanyana, hep bekleyiş; Ama hiç yorulmadan, hiç yüksünmeden. Suskun dakikalar…
Çağrılı gülücükle gelecek değildi ya, İşte kasımpatılar, işte el titremesi; Ve kalbimdeki dolup boşalmalar, depremler.Uzaklarda sanılan yarım yüzyıl geldi ya:…
Eski içlemişler yeni özlemde durmuş, Durmuş; gözler ki karada, eller ki ak’ta. Kara’da az ömür, ak’ta soğuk döşekler; Ağlatmış Anadolu’yu…
Çiçek misin, kuş musun; rengin, kokun ve sesin Varla yok arasında; hayaldesin düşdesin.Ellerin yeşil ışık, sonrası hep kırmızı; Sabahlarımda şiir,…
Bir karanfil, bir yâsemin, bir ıtır; Bir yaprak üstünde parlayan damla, Velhâsıl, her şiir seni anlatır.İçim burkulur da o eski…