Mustafa Şerif Onaran

Aydınlık bir şarkı halinde başlar Buğdaylarla bereketin huzuru Yeşil bir dua göklere doğru Maviliklerle birlikte genişler. Erguvan yaşmaklı kadınlar tarlada…

Bir hüzün dolu ay ışığında Gecenin bir ucunda sen, bir ucunda ben. Rüzgarın esişinden belli zaten Her şey kendi yalnızlığında.…

Dışımda yağmur yağıyor, sessiz İçimde yalnızlık öyle yorgun Gökyüzü genişler birazdan, yağmur diner Mindere uzanır misafir güneş Camlarda ışıldayan altın…

Yeni bir ufuk görmek için karşımda Yıkmak istiyorum eski hatıraları Bir başka mevsime yönelsin zaman Çocukların saçında koklayayım baharıEl değmemiş…