Bu giryeye ey dide-i pürnem ne verürler
Bu cusiş-i bîhudeye bilmem ne verürler
Eşgim kızıl oldukta o şuh etmedi rağbet
Ey ceşm nükudun olıcak kem ne verürler
Esbab-i huzuru giderüp sen ne kalursun
Bilmem bu girancalığa ey gam ne verürler
Bin raks edersen de yine def gibi cana
Tâ etmeyicek kametini ham ne verürler
Dil farz edelim layık-i ihsan imiş amma
Halî olıcak kise-i âlem ne verürler
Arz eyleme bîhude yere zahmını ey dil
Yok hokka-i eyyamda merhem ne verürler
Yok fethe medet niyyet ederlerse de Nabî
Gencine-i ikbal mutalsem ne verürler