Açılır dalga dalga, yine Kara Sancaklar,
Düşman olur dikilir devrin dönekliğine.
Savrulur köşe bucak, öz yurdundan kaçaklar,
İç geçirip bakarlar erin erkekliğine.
İffetli toprakların yerde kalmaz namusu,
Tetikte uyuyanın uzun sürmez uykusu,
Millet artık başını çevirmez gördüğünden,
O çağda yaşamanın farkı kalmaz düğünden,
En sinsi yılanların tek tek ezilir başı,
Önce koynundan başlar, bu milletin savaşı,
Sağlam olması lazım durulan mevzinin de
Ecdadımız mert düşman koymamış yeryüzünde,
Sevinmeli mi bilmem; üzülmeli mi yoksa?
Kolay olurdu düşman, hep karşı saftan çıksa,
O nedenle farkı yok uyumanın ölmekten,
Mertebesi yüksektir, erliğin erkeklikten.
Yine Kara Sancaklar, açılmalı peş peşe,
Düzelmeli dünyanın yamulan zembereği.
Silkelenip kalkmalı yedi iklim, dört köşe,
Ölümden öte köy var, korkmanın yok gereği.
Bir vakit uyumakla ömür geçer sanmışız,
Depremler arşımızı sarsınca uyanmışız.
Yurtları başımıza geçirmiş zelzeleler,
Kendi evlerimizin altlarında yanmışız.
Bin yıllık tenhalardan çıkıvermiş gölgeler,
Hepsinin de bin türlü yalanına kanmışız.
Katilmiş elimizin altındaki ülkeler,
Elimiz temiz kalmış, biz kana boyanmışız.
Doyurduğumuz açlar, gör neler etmiş neler,
Yalanı seçmemişiz; duymuşuz inanmışız.
Bir vakit uyumakla ömür geçer sanmışız,
Uykuda yakalayan ölümden usanmışız.
Evet, Kara Sancaklar açılmalı mutlaka,
Açılmalı Türklüğün, talihi, kara bahtı.
Dört yöne ışıkları saçılmalı mutlaka,
Yıkılmalı saraylar ve soysuzların tahtı.
Hesabı yerde kalmaz, yıkılan ocakların,
Ağlayan anaların ve yetim çocukların,
Kaç kara haber daha çıkar minarelerden?
Kaç yeşil fidan daha kalkacak camilerden?
Hangi baş önünde dik duruyor musallanın?
Kaçı vakitli ölüm duyuruyor salânın?
Cinayet insanlığın en başından beri var,
Ey Tanrı’nın milleti, ölümden beteri var!
Hesabı yerde kalmaz vakitsiz uykunun da,
Güneş doğacak değil her uykunun sonunda,
Kendine gel, bu toprak bugün de Turan değil,
Başını her soktuğun, memleket vatan değil.
Dalga dalga açılsın, yine Kara Sancaklar,
Milletin evlatları, başları dik yürüsün,
Gölgesinde birleşsin yakınlarla uzaklar,
Ayrılık belasından, Tanrı Türk’ü korusun.