martının kanadında gece
usulcacık konardı yüreğime
hazin bir kar damlasıydı sesin
ben çocuktum, şimdi de çocuk
ölüm öyküleri anlatırdı bana
kanadı kırık zeytin tanesi sığırcık
gri bir deniz kuşu aldı düşlerimi
ben çocuktum, şimdi de çocuk
akşamları benim adım halim
yaslanır uyurum kucağında hayallerimin
annem saçlarını okşardı yalnızlığımın
ben çocuktum, şimdi de çocuk
kırlara gider büyürdüm, aşklarım büyürdü
yüzgeçleri sarardı sularımı kör balıkların
balık ağlarına bakar ağlardım. şimdi yok adım
ben çocuktum. öldüm, çocuk.